BUSTE WERNER RUMES

BUSTE WERNER RUMES (WERNER HEYNDRICKX)

(3 mei 1899-20 sept. 1968) was gehuwd met Adrienne Bruwiere (1898-1956)

En had 2 kinderen Greta (°1928-2004) en Karel Rumes (°1932-1995)

Werner Rumes wordt aangeduid als “Mecenas”. Hoogstwaarschijnlijk was hij dat ook want hij droeg cultuur hoog in het vaandel.

“Hij had goede banden met Lea Steppe, Romain Malfliet, Sander Wijnants, Karel Aubroeck en natuurlijk ook met Werner Heynderickx. Zijn liefde voor kunst was een deel van hem.” zegt zijn familie over hem.

In 1943 wordt de functie van ereambtelijk leider van de Kultuurcommissie dan ook aan hem toegewezen.

Hij was echter nog veel meer dan dat.

De breigoedhandel “Werner Rumes-Bruwiere” was in de Prins Albertstraat gevestigd. Later richt zijn schoonzoon “Immo Hylebos” op op dezelfde locatie.

“Als ik aan bompapa denk, denk ik aan een zeer verzorgde man, fijn snorretje, een das met dasspeld, een “stoefertje” in zijn vest en een deukhoed. Aan de muren in zijn huis hingen veel schilderijen en pentekeningen van bevriende kunstenaars en er stond hier een daar een beeld.” aldus de familie.

Aangezien Werner Heynderickx “karakterkoppen” maakt, vinden we de typering die de familie geeft ook terug in het beeld dat Heynderickx tussen 1938 en 1945 van hem maakte. Hij brengt door de gebruikte details een verzorgde, fiere maar ook zorgzame veertiger in beeld. Hij slaagt er desalniettemin ook in om de ernst van de nijveraar en een zekere minzaamheid van de kunstliefhebber in het werk naar voor te brengen.

Met dank aan de familie Hylebos voor de info

HEYNDRICKX Werner (1909-1986)

Werner Heyndrickx is een realistisch beeldhouwer van portretten en figuren. Opleiding aan de academies van Sint-Niklaas en Antwerpen en aan het Nationaal Instituut voor Schone Kunsten te Antwerpen (atelier E. Wijnants). Leraar beeldhouwen aan de Stedelijke Academie voor Schone Kunsten te Sint-Niklaas en het Hoger Instituut te Antwerpen (1965).

Vooral in de vroege werken van Werner Heyndrickx voelt men nog heel duidelijk de invloed van zijn leraren Dupont (schilderachtig boetseren) en zeker van Ernest Wijnants (de feeling voor het beeldhouwen) in een herleiding van het beeld tot een aantal strak gestileerde vlakken, gevormd door de lange verticale plooien.

Opvallende kenmerken van Heyndrickx’ werk zijn de ietwat koele afstandelijkheid in zijn gebeeldhouwde figuren, maar vooral zijn scherpe waarneming en de trefzekere gelijkenissen bij zijn portretten.

Hij nam deel aan heel wat tentoonstellingen in binnen- en buitenland te Antwerpen, Gent, Luik, Namen, Parijs, Praag en Bratislava. Prijzen : de ‘Godecharleprijs’, de ‘Van Leriusprijs’, de ‘Prijs Doutrolonde de Try’ en de ‘Prijs van de Provincie Oost-Vlaanderen voor Beeldhouwkunst’.

Kunst In De Stad Vzw, ‘toont’ van deze beeldhouwer een 15-tal werken.

Kunst in de Stad, 24 april 2010