DE ZWEMMERS

DE ZWEMMERS (WERNER HEYNDRICKX)

Dit werk heeft gediend als model voor de uiteindelijke realisatie van het bas-reliëf in witsteen, dat te zien is in het zwembad.

Het bas-reliëf ‘De Zwemmers” hoort niet bij de realistische stijl die Werner Heyndrickx hanteert in vele van zijn werken, vooral in zijn portretten.

Zijn eerder synthetiserende stijl ontleent hij aan zijn leraar, Ernest Wijnants. Zo is de hand van Wijnants te herkennen in de sobere apostelbeelden in de Christus Koningkerk te Sint-Niklaas: de verticale plooien van de kleren zijn gestileerde vlakken. In de beelden ‘Contemplatie’ en ‘Familie’ is deze stilering eveneens duidelijk.

In het bas-reliëf ‘De Zwemmers’ zijn, verdeeld over het vlak, enkele figuren voorgesteld in verschillende houdingen en bewegingen: bovenaan een uitgerekte, liggende figuur; daaronder strekt een vrouwenfiguur de handen uit naar een duiker.  Tussen die twee figuren maakt een zwemmer een krachtige beweging.  Summier aangebrachte lijnen suggereren de deining van het water.

Het bas-reliëf wordt gedomineerd door de figuren van de vrouw en de duiker. Zij houden de compositie in evenwicht. De parallelle lijnen van de armen en de benen harmoniëren met elkaar. De anatomie van hun geblokte lichamen is herleid tot de essentiële vormen met enkele subtiele details, wat de spankracht nog verhoogt.

 

HEYNDRICKX Werner (1909-1986)

Werner Heyndrickx is een realistisch beeldhouwer van portretten en figuren. Opleiding aan de academies van Sint-Niklaas en Antwerpen en aan het Nationaal Instituut voor Schone Kunsten te Antwerpen (atelier E.Wijnants). Leraar beeldhouwen aan de Stedelijke Academie voor Schone Kunsten te Sint-Niklaas en het Hoger Instituut te Antwerpen.

Vooral in de vroege werken van Werner Heyndrickx voelt men nog heel duidelijk de invloed van zijn leraars Arthur Dupon en zeker van Ernest Wijnants in de herleiding van een beeld tot een aantal strak gestileerde vlakken, gevormd door de lange verticale plooien.

Opvallende kenmerken van Heyndrickx’ werk zijn de ietwat koele afstandelijkheid in zijn gebeeldhouwde figuren, maar vooral zijn scherpe waarneming en de trefzekere gelijkenissen bij zijn portretten.

Hij nam deel aan heel wat tentoonstellingen in binnen- en buitenland : te Antwerpen, Gent, Luik, Namen, Parijs, Praag en Bratislava. Prijzen : de ‘Godecharleprijs’, de ‘Van Leriusprijs’, de ‘Prijs Doutrolon de Try’ en de ‘Prijs van de Provincie Oost-Vlaanderen voor Beeldhouwkunst’.

Kunst in de Stad toont van deze beeldhouwer een 15-tal werken.

 

Kunst in de Stad, 16 september 1989