DE ZWEMMERS (WERNER HEYNDRICKX)
Dit werk heeft gediend als model voor de uiteindelijke realisatie van het bas-reliëf in witsteen, dat te zien is in het zwembad.
Het bas-reliëf ‘De Zwemmers” hoort niet bij de realistische stijl die Werner Heyndrickx hanteert in vele van zijn werken, vooral in zijn portretten.
Zijn eerder synthetiserende stijl ontleent hij aan zijn leraar, Ernest Wijnants. Zo is de hand van Wijnants te herkennen in de sobere apostelbeelden in de Christus Koningkerk te Sint-Niklaas: de verticale plooien van de kleren zijn gestileerde vlakken. In de beelden ‘Contemplatie’ en ‘Familie’ is deze stilering eveneens duidelijk.
In het bas-reliëf ‘De Zwemmers’ zijn, verdeeld over het vlak, enkele figuren voorgesteld in verschillende houdingen en bewegingen: bovenaan een uitgerekte, liggende figuur; daaronder strekt een vrouwenfiguur de handen uit naar een duiker. Tussen die twee figuren maakt een zwemmer een krachtige beweging. Summier aangebrachte lijnen suggereren de deining van het water.
Het bas-reliëf wordt gedomineerd door de figuren van de vrouw en de duiker. Zij houden de compositie in evenwicht. De parallelle lijnen van de armen en de benen harmoniëren met elkaar. De anatomie van hun geblokte lichamen is herleid tot de essentiële vormen met enkele subtiele details, wat de spankracht nog verhoogt.
HEYNDRICKX Werner (1909-1986)
Werner Heyndrickx is een beeldhouwer van portretten en figuren. Zijn vader, Jozef Heyndrickx, was steenkapper. Opleiding aan de academies van Sint-Niklaas en Antwerpen en aan het Nationaal Hoger Instituut voor Schone Kunsten te Antwerpen in het atelier van Ernest Wijnants. Leraar beeldhouwen aan de Stedelijke Academie voor Schone Kunsten te Sint-Niklaas en aan het Hoger Instituut te Antwerpen.
Het atelier van Werner Heyndrickx was gelegen vlak bij het kerkhof van Tereken. Voor het bronsgieten deed hij beroep op een vaste bronsgieter, Achiel Vindevogel, in Zwijnaarde. Hij hechtte ook veel belang aan de patina van een beeld.
Vooral in zijn vroege werken is duidelijk de invloed zichtbaar van zijn leraars, Arthur Dupon en zeker van Ernest Wijnants: in de monumentaliteit en in de herleiding van een beeld tot een aantal gestileerde vlakken. Deze eerder synthetiserende stijl is te herkennen in de sobere apostelbeelden die Werner Heyndrickx maakte voor de Christus Koningkerk te Sint-Niklaas. Al zijn de hoofden, de handen en de voeten met precisie en detaillering uitgewerkt, de verticale plooien zijn gestileerde vlakken. In de beelden ‘Contemplatie’ en ‘Familie’ is deze stilering eveneens duidelijk.
De portretten van Werner Heyndrickx getuigen van een scherpe waarneming. Zij zijn het resultaat van een blijvend zoeken naar een trefzekere gelijkenis en het karakter van de geportretteerde.
Hij nam deel aan heel wat tentoonstellingen in binnen- en buitenland: te Antwerpen, Gent, Luik, Namen, Parijs, Praag en Bratislava. Prijzen: de ‘Godecharleprijs’, de ‘Van Leriusprijs’, de ‘Prijs Doutrelon de Try’ en de ‘Prijs van de Provincie Oost-Vlaanderen voor Beeldhouwkunst’.
Kunst in de Stad toont van Werner Heyndrickx een vijftiental werken.
Kunst in de Stad, 16 september 1989