BUSTE HENDRIK HEYMAN

BUSTE HENDRIK HEYMAN (WERNER HEYNDRICKX)

Hij was  de oudste van 4 broers bij schoenmaker Pieter Frans Heyman en Philomena Janssens in de Nieuwstraat. Hij wordt onderwijzer op Tereken en leert er ook zijn vrouw kennen Maria Louise Van Puyvelde, waar hij na zijn huwelijk in 1907, 3 dochters mee krijgt.

Hij engageert zich in de Christelijke Arbeidersbeweging en wordt vanaf 1914 voorzitter van het ACV. In WOI is hij actief achter het IJzerfront en blijft ook daar werkzaam in de christelijke arbeidsbeweging.

Na WOI werd Hendrik Heyman verkozen tot Volksvertegenwoordigers in het arrondissement Sint-Niklaas, een functie die hij uitoefende tot zijn dood, net zoals de functie van gemeenteraadslid van Sint-Niklaas. Hij was ook burgemeester van de stad van 1933 tot 1946. ( In 1944 maakt W. Heynderickx dit beeld.)

In 1927 werd hij minister op verschillende kabinetten: nijverheid, arbeid en sociale voorzorg. Op 4 augustus 1930 komt “de wet Heyman” tot stand die voorzag - en nu nog voorziet- in een veralgemening van de gezinsvergoedingen en kindertoeslagen voor werknemers.

Hij veranderde naast de sociale zekerheid, ook  het technisch onderwijs en zorgde mee voor de vernederlandsing van de Rijksuniversiteit van Gent.

Hij vlucht in mei 1940 richting Frankrijk en neemt in september 1944 terug plaats op de burgemeesterszetel tot eind 1946. Vanaf 1945 kreeg hij de titel Minister van Staat.

Hendrik was een minzaam man, zeer zuinig, overtuigd christen en flamingant. Hij was een begaafd schrijver en vooral spreker en was sterk begaan was met de sociale toestanden te Sint-Niklaas en later in heel België.

Hendrik Heyman is te Sint-Niklaas en in het Waasland gekend onder de lapnaam “De Frak Heyman”, eigenlijk heeft hij deze naam geërfd van zijn vader, maar hij heeft er wel alles aangedaan om deze te behouden. Als hij niet in ceremoniekleding rond liep, liep hij op straat met ietwat verouderde kleding en vooral een jas die zeker een maat te groot was, vandaar dus de oorsprong en verderzetting van de lapnaam!

Met dank aan Erik Heyman voor de info

HEYNDRICKX Werner (1909 – 1986)

Werner Heyndrickx is een beeldhouwer van portretten en figuren.  Zijn vader, Joseph Heyndrickx, was steenkapper.  Opleiding aan de academies van Sint-Niklaas en Antwerpen en aan het Nationaal Hoger Instituut voor Schone Kunsten te Antwerpen in het atelier van Ernest Wijnants.  Leraar beeldhouwen aan de Stedelijke Academie voor Schone Kunsten te Sint-Niklaas en aan het Hoger Instituut te Antwerpen.

Het atelier van Werner Heyndrickx was gelegen vlak bij het kerkhof van Tereken.  Voor het bronsgieten deed hij beroep op een vaste bronsgieter, Achiel Vindevogel, in Zwijnaarde.  Hij hechtte ook veel belang aan de patina van een beeld.

Vooral in zijn vroege werken is duidelijk de invloed zichtbaar van zijn leraars, Arthur Dupon en zeker van Ernest Wijnants: in de monumentaliteit en in de herleiding van een beeld tot een aantal gestileerde vlakken.  Deze eerder synthetiserende stijl is te herkennen in de sobere apostelbeelden die Werner Heyndrickx maakte voor de Christus Koningkerk te Sint-Niklaas.  Al zijn de hoofden, de handen en de voeten met precisie en detaillering uitgewerkt, de verticale plooien zijn gestileerde vlakken.  In de beelden  ‘Contemplatie’ en ‘Familie’ is deze stilering eveneens duidelijk.

De portretten van Werner Heyndrickx getuigen van een scherpe waarneming.  Zij zijn het resultaat van een blijvend zoeken naar een trefzekere gelijkenis en het karakter van de geportretteerde.

Hij nam deel aan heel wat tentoonstellingen in binnen- en buitenland: te Antwerpen, Gent, Luik, Namen, Parijs, Praag en Bratislava. Prijzen: de ‘Godecharleprijs’, de ‘Van Leriusprijs’, de ‘Prijs Doutrelon de Try’ en de ‘Prijs van de Provincie Oost-Vlaanderen voor Beeldhouwkunst’.

Kunst in de Stad toont van Werner Heyndrickx een vijftiental werken.

Kunst in de Stad, 24 april 2010